Podręczny sprzęt gaśniczy
jest przeznaczony do gaszenia pożarów w zarodku, w pierwszej fazie jego powstania. Jego główną cechą jest mały ciężar oraz prostota w użyciu, co powoduje możność użycia przez osoby dorosłe bez specjalistycznego przeszkolenia. Do tej grupy zaliczamy:
przenośny pojemnik wyposażony w zbiornik, pompkę tłoczną i wężyk z prądowniczką. Zawiera ok 15 l wody.
należy wbić zbijek i odwrócić do góry dnem. Działania gaśnicy nie można przerwać. Gasimy pożary grupy A i B.
zawira skroplony CO2. Uruchamiamy przez odkręcenie kurka, a gaśnica jest koloru srebrnego. Podczas gazsenia gaśnica staje sie bardzo zimna, dlatego należy trzymać za uchwyty.
wypełniona cieczą o bardzo niskiej temperaturze parownia. W trakcie gaszenia wydzialają się gazy, które są szkodliwe dla zdrowia. Obecnie wycofuje się z użycia gaśnice halonowe.
zawiera proszek gaśniczy pod stałym ciśnieniem np. azot lub gaz. Znajduje się on w dodatkowym zbiorniku.
wykonany z tkaniny niepalnej o powierzchni ok. 2 m2. Kocem okrywamy źródło ognia, a obrzeża dokładnie dociskamy do podłoża, dzięki czemu ograniczamy dostęp tlenu do palącego się materiału.
sprzęt gaśniczy mający zapas śroków w ilości większej niż 20 kg (od 25 kg do 750 kg). Są wyposażone w kółka. Dzielimy na agregaty: pianowe, halonowe, proszkowe i śniegowe.
na wewnętrznych instalacjach przeciwpożarowych budynku (szafkowe lub wnękowe).
służący do gaszenia pożarów sadzy w przewodach kominowych. Ma ono za zadanie ograniczyć intensywność palenia się sadzy w kominie poprzez przyduszenie pożaru, a także zapobiegać wydostawaniu z komina palącej się sadzy.
|
